Waarnemen en feedback geven zonder oordeel is best lastig. Je eigen oordeel sluipt soms gemakkelijk in een gesprek en dan is de kans groot dat je gesprekspartner afhaakt. Een oordeel wordt snel ervaren als kritiek. Met geweldloze communicatie bereik je de ander wel met je feedback. Op de volgende manier kun je dat doen:
Onze aandacht wordt massaal overgenomen door beeldschermen. De grootste boosdoener: social media. Volgens de wetenschap kan de schade aan je geest en denkvermogen zelfs behoorlijk grote vormen aannemen. De onderstaande klachten zijn inmiddels bekend en worden gestaafd met verschillende onderzoeken, zo meldt manners.nl.
Het wakkert narcisme aan
Hoewel elke jonge generatie gebukt gaat onder een dikke laag kritiek – vroeger was je des duivels als je naar popmuziek luisterde -, wordt de hedendaagse kritiek van de oudere generatie onderschreven door tientallen studies en wetenschappelijke artikelen: overmatig gebruik van social media gaat hand in hand met narcisme, oftewel schaamteloze zelfpromotie. Sommige onderzoekers beweren zelfs dat een hogere activiteit op social media te koppelen is aan mindere sociale skills in het echte leven.
Voor iedereen is het goed om ook lummeltijd te hebben. Daarin rust je uit en komen soms de beste ideeën in je op. Daarnaast krijg je ruimte om te genieten van wat je aan het doen bent. Niks doen en rust zijn een must voor ons mentale welzijn en niet alleen tijdens onze vakantie.
Het lijkt wel of druk doen de standaard is en we komen altijd tijd te kort. Ondanks dat we klagen over de druk, zijn we er ook stiekem wel een beetje trots op, want hoe drukker, hoe succesvoller, zo lijkt het. Dit gaat zover dat wanneer het even rustig is, de paniek toeslaat. Als er ook maar een moment van leegte of verveling dreigt, zoeken we direct afleiding in onze telefoon, televisie of wat dan ook om de lege tijd te verdrijven. We lopen hijgend achter de tijd aan en als er een leeg momentje is weten we niet hoe snel we dat moeten vullen.
Stress wordt vaak gezien als een vijand van je gezondheid. Het gekke is dat dit mogelijk alleen het geval is wanneer je gelooft dat stress slecht is voor je gezondheid. De gevolgen van stress voor je gezondheid, blijken afhankelijk te zijn van hoe je denkt en hoe je er mee omgaat. Wanneer je je stress-reactie ziet als nuttig om een uitdaging aan te gaan creëert dat moed en veerkracht. Psychologe Kelly McGonigal onderzocht hoe dit werkt en hoe nuttig een positieve kijk op stress voor onze gezondheid is.
Email is voor vele van ons een van de belangrijkste tools in het leven, en bijna niet meer weg te denken. Het heeft ontzettend veel voordelen. Het heeft ook een groot nadeel: Het is erg verleidelijk om je te laten leiden door je inbox en andere sociale media.
De meeste mensen handelen de hele dag emails, whatsappjes e.d. tussen de bedrijven door af. Elke keer als er een berichtje binnenkomt klinkt er een waarschuwingspiepje of verschijnt er een popup of ander signaal in beeld. Als een goed geconditioneerde Pavlov-hondjes reageren we hierop en schuiven we het werk waar we mee bezig waren aan de kant en lezen we het nieuwe berichtje.
Bepaalde gebeurtenissen kunnen je leven behoorlijk uit balans brengen. Soms zo sterk dat je er je niet meer tegen opgewassen lijkt. Dat je moeite hebt hetgeen dat op je pad is gekomen het hoofd te bieden. Je weet het even niet meer… Emoties overspoelen je. Soms slaan ze als golven over je heen. Wanneer dit gebeurt weten we vaak niet welke kant op te gaan of wat te doen.
Maar er zijn mensen, die ogenschijnlijk kalm en evenwichtig door deze stormen weten te navigeren.
Wat is hun geheim?
Zij weten dat elk probleem een oplossing heeft.
Wanneer je start vanuit dit inzicht ben je al vertrokken om je problemen het hoofd te bieden. Wanneer je weet dat er een oplossing is, een manier van leven dat je er geen of minder last van hebt en hoe dat er uit ziet, betekent dat je je focus hebt verlegd van het probleem naar een creatieve uitkomst. Je bent dan geen slachtoffer meer van de gebeurtenissen maar zit in een creatieve, oplossingsgerichte modus.
Met problemen of moeilijkheden krijgt iedereen weleens te maken. In het gezin of je relatie bijvoorbeeld, of op school, het werk of in contact met anderen. Meestal lukt het om zulke problemen op te lossen, alleen of met steun van anderen. Maar soms kom je er niet uit. Je loopt telkens tegen het zelfde aan, of je blijft maar last houden van spanningsklachten. Soms lijken de problemen een tijdje verdwenen om dan weer gewoon (of in een andere vorm) weer terug te komen.
Blijf niet rondlopen met je problemen als je er zelf niet meer helemaal uitkomt. In zulke gevallen kan het namelijk zinvol zijn om met een counsellor te gaan praten. Wil je de kracht in jezelf (her)ontdekken?
Dat kan…de eerste stap kun je zelf al zetten. Als je deze stap zet, wil ik je graag helpen bij het oplossen van je probleem. Zodat je na een poosje weer alleen verder kunt.
Wat zitten wij als mens toch bijzonder in elkaar. Neem nou het stressmechanisme. Als je kijkt hoe dat bij onze voorouders de dieren werkt, dan zie je dat wanneer ze gevaar waarnemen ze gaan vluchten of vechten. Het lichaam bereidt zich door middel van het stressmechanisme direct voor voor om optimaal te kunnen gaan vluchten of vechten, nog voordat ze dit effectief gedaan hebben. Bij ons mensen werkt dit precies zo. Als we in stress zijn bereidt het lichaam zich ook voor op een intense spieractiviteit. Maar in tegenstelling tot de dieren kunnen wij ons angstig voelen en druk maken over allerlei zaken waarbij geen spieractiviteit nodig is. Ons lichaam is er dan wel op voorbereid maar het wordt niet gebruikt. En omdat we het niet gebruiken gaan we daar last van krijgen en dat zijn de symptomen die we krijgen als we onder grote stress staan.
Angst en stress zijn hangen met elkaar samen.
Angst zou je kunnen zeggen is stress. Angst zonder stress bestaat niet. Andersom kun je wel stress hebben zonder dat je de onderliggende angst waarneemt. Je hebt dan wel stress in je lichaam maar je kunt dan niet over angst spreken. Om te zien hoe het stressmechanisme werkt kunnen we kijken hoe dieren reageren op gevaar. Wanneer zij gevaar waarnemen zullen ze ofwel vluchten in zo’n situatie ofwel ze gaan vechten. In beide situaties vraagt dit om een activiteit waarbij de spieren intens moeten werken. Door adrenaline in het bloed af te geven bereidt het lichaam zich hierop voor. Deze de adrenaline heeft een aantal bijzondere effecten. Om goed te kunnen vechten of vluchten is het nodig dat er meer bloed naar de spieren gaat. Hiervoor wordt de bloedsomloop geactiveerd door het hart sneller te laten kloppen. Je kunt dit aanvoelen als hartkloppingen. Je hebt dit vast wel eens gevoeld wanneer je hard gelopen hebt. Nu is het zo dat bij het stressmechanisme je hart al sneller gaat kloppen nog voordat je bent gaan bewegen. Je spieren worden op deze manier al goed doorbloed als voorbereiding op een komende activiteit. Om goed te kunnen bewegen is het dus nodig dat het bloed vooral naar de spieren gaat. En zo komt het dat er minder bloed naar de hersenen en uiteinden van het lichaam gaat. Als er minder bloed naar de hersenen gaat, heeft dit ook het effect dat deze minder goed gaan functioneren. We kunnen ons dan minder goed concentreren en we kunnen ons soms ook duizelig voelen.